اینقدر نگرانی و امید توی زندگیهامون به هم پیچیدن که بعضی وقتا نمیدونیم کدوم به کدومه
ولی خوب نگاه کن ، امید مثل تنه ی یه درخت سرو همیشه سبزه و نگرانی مثل یه پیچک هرزه پیچیده دور تنه ی سرو که با گذشت زمان خشک میشه و تموم

البته اگه خودمون بخوایم

من هم همين فكر رو مي كنم.
اميد يعني زندگي و زندگي يعني اميد