دوستي امروز گوشزد مي كرد ، كه مطمئن باش كه همه نسبت به زندگيشون برنامه ريزي ميكنن،
و اون برنامه رو پيش مي برن.
و اين رو بدون كه حتي نزديكترين افراد،
و اون برنامه رو پيش مي برن.
و اين رو بدون كه حتي نزديكترين افراد،
ممكنه تو رو از برنامه هاشون مطلع نكنن.
پس تو نبايد در مورد زندگي و آينده ديگران حرص بخوري.
با خودم گفتم، مطمئناً حرص نميخورم،
و اتفاقاً دوست دارم اصلاً هيچ كس از برنامه هاش من رو مطلع نكنه.
پس تو نبايد در مورد زندگي و آينده ديگران حرص بخوري.
با خودم گفتم، مطمئناً حرص نميخورم،
و اتفاقاً دوست دارم اصلاً هيچ كس از برنامه هاش من رو مطلع نكنه.
به همين دليل هم خودم هيچوقت برنامه هام رو به ديگران نميگم.
توی زندگی چیزایی هست که آدم حتی بعضی وقتا خودشم جرات نمیکنه یا روش نمیشه دربارش فکر کنه ، چه برسه به کسی بگه
مثل اینکه من دوست دارم کارم رو ول کنم و روز و شب فقط نقاشی کنم
یا برم با بچه های جقله ی توی کوچه فوتبال بازی کنم
تو میدونی برای اینا هم میشه برنامه ریزی داشت یا نه ؟