دو هفته پيش بود كه sms اي به اين مضمون دريافت كرد:
" 85/4/30 ، دبيرستان فجردانش ساعت 9:30 صبح همه دوستان جمعند"
خيلي خوشحالش كرد، بعد از 9 سال كه از فارغ التحصيلي اش از دبيرستان ميگذشت برايش موضوع جالبي بود.
جمعه صبح با ذوق و شوق يك بچه مدرسه اي آماده رفتن شد.

دوستانش را ديده بود، بعضي را حتي نامشان را به ياد نداشت.
همه تغيير كرده اند.

همه بزرگ شده اند.

همه به نوعي مشغول زندگي شده اند.

بعضي ازدواج كرده اند و بچه هم دارند.

بعضي هنوز دنبال راهي براي فرار از خدمت سربازي.

بعضي هم دنبال كشوري براي سفر و ادامه تحصيل.

بماند كه تعداد زيادي هم قبلاً به خارج از كشور سفر كرده اند.
تعدادي از دبيرها هم حضور داشتند، با چهره هاي شكسته شده از سختي روزگار.
و البته زيبايي برنامه به اين بود كه از هر فرقه اي كسي حضور داشت.
از دكتر و دندانپزشك گرفته تا كارگردان و خبرنگار.

همراه كارت عروسي يكي از همكلاسي ها برگشت.
پيشنهاد شده بود كه هر از شش ماه، باز به ديدار همديگر بروند،
چنين خواهد شد؟