خيلي حرفها هست كه گاهي مي نويسي
ولي بعد از مدتي به دلايل اخلاقي، امنيتي و ....
مجبور ميشي حذفشون كني
بدون دليل دچار خودسانسوري هستيم
حالا خيلي همت داشته باشيم
مي چرخونيمش و به يه نحو ديگه مياريمش
ولي در كل و در نهايت
اون حسي رو كه لحظه اول
به آدم دست ميده و آدم ميخواد با نوشتن ابرازش كنه
نداره...
ولي بعد از مدتي به دلايل اخلاقي، امنيتي و ....
مجبور ميشي حذفشون كني
بدون دليل دچار خودسانسوري هستيم
حالا خيلي همت داشته باشيم
مي چرخونيمش و به يه نحو ديگه مياريمش
ولي در كل و در نهايت
اون حسي رو كه لحظه اول
به آدم دست ميده و آدم ميخواد با نوشتن ابرازش كنه
نداره...
حيف!
انگشتهای راستم قلم، انگشتهای چپم قیچی