رانندگي تو اين شهر ديگه غير ممكن داره ميشه
آخه يه زماني آدم فكر مي كرد كه يه ساعتهايي از روز
مثلاً ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر ساعتي است
كه بايد خيابونها خلوت باشه
چون فكر مي كرديم كه تو اين زمان ديگه هركي
هرجا بوده رفته سر كارش.
يعني ديگه بعد از ساعت 10 همه مغازه ها و ادارات كارشون رو شروع مي كنن.
ولي الان ساعت از 6 و نيم كه ميگذره
ديگه خيابونا رنگ آرامش نمي بينن
تو هر خيابون و كوچه اي كلي ماشين مي بيني
آخه فكر مي كني اين همه آدم كار ندارن
كه وقت و بي وقت تو خيابونان؟
البته به قول دوستي
وقتي ميري تو مراكز مختلف مثل شركتها
دانشگاهها، بانكها و ... هم باز كلي آدم مي بيني!!
واي الان هفتاد ميليونيم اينه
بشه صد به بالا فكر كنم ديگه بايد به فكر پياده گز كردن باشيم.
آخه يه زماني آدم فكر مي كرد كه يه ساعتهايي از روز
مثلاً ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر ساعتي است
كه بايد خيابونها خلوت باشه
چون فكر مي كرديم كه تو اين زمان ديگه هركي
هرجا بوده رفته سر كارش.
يعني ديگه بعد از ساعت 10 همه مغازه ها و ادارات كارشون رو شروع مي كنن.
ولي الان ساعت از 6 و نيم كه ميگذره
ديگه خيابونا رنگ آرامش نمي بينن
تو هر خيابون و كوچه اي كلي ماشين مي بيني
آخه فكر مي كني اين همه آدم كار ندارن
كه وقت و بي وقت تو خيابونان؟
البته به قول دوستي
وقتي ميري تو مراكز مختلف مثل شركتها
دانشگاهها، بانكها و ... هم باز كلي آدم مي بيني!!
واي الان هفتاد ميليونيم اينه
بشه صد به بالا فكر كنم ديگه بايد به فكر پياده گز كردن باشيم.
اون وقتها وقتي بچه بودم فكر مي كردم چي ميشد ماشينمون دو تا بال داشت تا وقتي چراغ قرمزه از روي همهي ماشينينا رد شيمو زودتر برسيم تا بازي كنيم
اما حالا
ميخوام زودتر برسم تا به نيكا برسم