سپاسگزارم خداي من

خنده را

براي دهان او

او را

به خاطر من

و مرا

به نيت گم شدن آفريدي .

- آقا پيرهنم را مي خريد ؟

پيراهنش را مي فروشد .



- آقا شلوارم را مي خريد ؟

شلوارش را مي فروشد .



- آقا كفشم را مي خريد ؟

براي راندن سگ ها كه به كارتان مي آيد .



- آقا قلبم را مي خريد ؟ ...



و به هنگامي كه ستاره ها و دلش در سبدي زرين دور مي شوند

باد سياهي در چهار ستون ويران تنش بر مي خيزد

حفره هاي مهيبي در روحش باز مي شود

و كرم ها و مورچگان

در شعفي بي پايان

مي لولند .

وای خیلی هوا پسه

ازین به قول معروف وطن..

م ت ن ف ر م

هم از آسمون سیاهش
هم از جدولاش که انقدر خاک نشسته روشون سفید شدن
هم از همه چی که رنگ خاکه

ازین هوایی که وقتی رسیدم خونه داشتم بالا می آوردم
ازون مامورای انتظامی
ازون رییس مییس ها
از دانشگاه که حوزه علمیه شده
از مانتوی تیره ی بلند
از مقنعه ی پالون خر
از استادای پسر دوست
از مردهای سیاه دل

ازین به قول معروف وطن

و ط ن

مواد فروشای ایستگاه آزادی
جنازه ای که تو کوچه صبح کم مونده بود پامو بزارم رو سرش
اتوبانای لبریز از ماشین
آدمای ۱۷ میلیون دیوانه

la vie est belle?

اسم جدید مبارک باشه.
من این کتابو نخوندم ولی توضیحی که تو دادی فوقالعاده بود
اگه انگشتای تو هم سبزه بیا و یک دستی به قلب من بزن
آزاده

جالب بود تیستوی عزیز...
از اسم وبلاگت می شه فهمید که هنوز کودک درونت زندست.
شاد و موفق باشی

ناخودآگاه اين پستت من را ياد شعر زمستان است اخوان ثالث انداخت، عزيزم سال هاست كه ما دچار اين روزمرگي هاو ... شديم يعني مي خواهند كه اينطوري باشيم...

واي اين دوست جديدت كيه كه برات كامنت مي زاره خيلي باحاله ازش خوشم مياد