ميدوني چيه؟
اگه آدم تولد خودش رو فراموش كنه چي ميشه؟
شايد اشكالي نداشته باشه،
خب اون موقع كه به دنيا ميومدي كه دست خودت نبوده،
شايد اصلاً دلت نخواد اون روز رو به ياد بياري،
مهم نيست درسته؟
ولي، اگه تولد بچه خودت، روز ازدواج خودت،
روز دستيابي به هدف خودت رو از ياد ببري چي؟
اينا رو كه ديگه خودت انتخاب كرده بودي،
پس فراموش كردنش يه جاهايي درست نيست.
يكي از اين مناسبتها تولد وبلاگته!
وبلاگي كه خودت ساختي تا
بتوني توش حرف دلت رو بزني،
تا بتوني توش احساساتت رو تخليه كني،
فراموش كردن روز تولد اون چي؟
نه!
تو اين وبلاگ رو ساختي كه نذاري دچار روزمرگي بشي
اين وبلاگ رو ساختي تا با بقيه فرق داشته باشي،
تا بنويسي و براي اين نوشتن خوب ببيني،
مواظب خودت باش،
چون تو تولد وبلاگ خودت رو
كه بخشي از وجود خودته رو از ياد برده بودي،
مواظب خودت باش،
چون اگه خودت، خودت رو فراموش كني
از ديگران چه انتظاري داري كه به يادت باشن؟
پس مريم خاتون، مريم پاييزي، متولد ماه مهر
و حالا ...
تيستو سبز انگشتي
تولدت مبارك
نمیخوای واسه وبلاگت که حالا خانومی شده واسه خودش ، یه همسر خوب پیدا کنی؟
به امید ازدواج و تولد بچه ها و نوه های وبلاگت
وبلاگی که ساحل یه دریاست واسه اونایی که میخوان تو اون ساحل ، داد بزنن، بخندن ، گریه کنن، خالی بشن ، خود خودشون باشن