oon mogheha faghat be in fekr mikardam ke in pesare chejoori nemiofte vaghti pahash inghadr az khodesh jolotare

سلام منم اين تيستو رو خيلي دوستش داشتم و كلي خاطره دارم ازش .ميبينم شما هم هنوز دارين در اونروزها سير ميكنيد رفتم وبلاگ مون امو اونجا نمي شد كامنت گذاشت اومدم اينجا ...عكساتون هم خيلي قشنگ بود...فكركنم قبلا هم يه عكس از شما ديده بودم يه پنجره بود با يه پرده آبي و...

من خيلي اين كارتون را يادم نمي ياد ولي اون چيزي كه من هيشه سر كار دوست داشتم باشه دو تا پنجرست كه بتونم هر از چند گاهي بيرون را ببينم

خيلي خوبه كه هميشه ما رو ياد چيزهايي ميندازي كه فراموش كرده بودم زياد يادم نمياد موضوع اين كارتون رو ولي خوب يادمه كه منم رابرت رو درك نمي كردم

گاهی فکر می‌کنم معنای اون لبخند کم‌رنگی که گوشه لبمون وقتی یاد بچگی‌ها و بی‌فکریهامون می‌افتیم، چیه؟

من عاشق كتاب تيستو ام خيلي عالي بود
كاشكي دوباره بچه ميشديم :(